Welke onderneming hebben jullie in Buggenum?

Onze onderneming heet “Huys en Hof” Christien Reinders. Dit is een stijltuin, die door veel toeristen wordt bezocht en bewonderd. Maar we hebben ook heel veel vaste klanten uit het dorp en de wijde omgeving. Een groene oase met heel bijzondere planten en kleinfruit(planten) die wij verkopen aan tuinliefhebbers. Daarnaast organiseren we onder meer culinaire middagen, afternoon high-teas en een pompoenweekend in september.

Wat is je naam en leeftijd?

Christien: “Ik heet Christien Reinders, ik ben 57 jaar en mijn man heet Jan Reinders en is 63 jaar.”

Waar komen jullie oorspronkelijk vandaan?

Christien: “Ik ben geboren in Neer en Jan is geboren in Reuver/Offenbeek.”

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?

Christien: “We kennen elkaar via het wielrennen, meer in het bijzonder het cyclo-crossen. Ik zat op de tuinbouwschool en ik had spullen voor kerstmis nodig voor bloemwerk en ging naar het bos in Oostrum. Jan was wielrenner. Hij was daar voor het cyclo-cross evenement als wedstrijdrijder. We raakten aan de praat en na een tijdje kregen we verkering. We waren nog behoorlijk jong. Ik was 16 en Jan 22 jaar.”

Sinds wanneer wonen jullie in Buggenum?

Christien: “We wonen hier nu al 26 jaar, dus even denken, 1994. Ja dat is alweer een hele tijd geleden. Na ons huwelijk in 1982 hebben we eerst 12,5 jaar in Neer gewoond.”

Waar wonen jullie in Buggenum?

Christien: “Op de Holstraat nummer 19 in een verbouwde gevelboerderij.”

Hebben jullie kinderen?

Christien: “Jazeker. We hebben 3 zonen. Rick wordt 34 jaar, Rob 32 en Luuk 29 jaar, die zijn alle 3 nog in Neer geboren.”
Jan vertelt: “Onze kinderen wonen alle drie redelijk ver weg. Rick, ICT-expert, woont in Landgraaf, tegen de grens van Heerlen aan. Hij heeft al vanaf zijn 18e in de stad gewoond o.a. Roermond, hij is echt een stadse jongen en is met zijn vrouw Serena de ouders van onze kleinzoon. Rob, de 2e zoon is automonteur en is een echte reiziger, hij woonde lange tijd in Duitsland (Übach-Palenberg), Rob is nu, door de hele Corona-geschiedenis, tijdelijk samen met zijn Duitse vriendin Vera, terug van een wereldreis. Die gaat hij nog afmaken. Hij en zijn vriendin vertrekken weer over een tijd. Uiteindelijk zal hij wel weer in Duitsland gaan wonen, verwachten we. Maar hij is nu de helft van de tijd bij ons, omdat hij weer werkt in Roermond in de garage en de andere helft bij de ouders van zijn vriendin. Onze jongste (Luuk) woont in Amsterdam, woont samen met zijn partner Mo en werkt voor 50% in het Anne Frank Huis en voor 50% in het onderwijs. Ook Luuk is een echte stadse jongen, die al op zijn 17e vanuit hier naar Amsterdam ging wonen en studeren aan de UVA, verder heeft hij ook een tijd in Londen gewoond en gestudeerd, maar heeft samen met Mo nu een pand gekocht aan de grachten in Amsterdam en zal daar ook blijven wonen, is de verwachting.
Ook Luuk reist veel, over de hele wereld. Alle drie zijn ze nog steeds geregeld bij ons in Buggenum op bezoek of te logeren.
Maar alle drie zijn ze vooral in Buggenum opgegroeid en ook hier naar school gegaan. Ze hadden hier heerlijk de ruimte, konden hutten bouwen. Echt een heerlijke jeugd hebben ze gehad. Ze voelden zich hier gelijk thuis, na de verhuizing vanuit Neer in 1994. Er waren altijd vriendjes hier aan het spelen”

Heeft een ervan groene vingers?

Christien: “Nee. Geen van de kinderen heeft de groene vingers zoals wij. De oudste en de jongste lopen als het ware gillend weg als er werk in de tuin gedaan moet/moest worden. Maar Rob wil nog wel eens meehelpen, hij doet graag fysieke arbeid en helpt daarin graag een handje mee. Maar groene vingers heeft ook hij niet. Met Open Dagen en evenementen helpen Luuk en zijn partner Mo wel altijd mee hier. Koffie/Thee/Vlaai verzorgen en zaken mee bakken enz. Rick onze oudste is meer een technisch mannetje. Hij zou het nog wel leuk vinden om een irrigatiesysteem of iets dergelijks voor onze tuin te ontwerpen. Luuk verzorgt verder graag ook de Facebookpagina en Rick zorgt voor de website en de hele ICT-omgeving hier. Rob is natuurlijk niet te missen als “monteur van onze auto en krachtpatser in het algemeen”. Zo draagt ieder van de jongens zijn steentje bij hier”.
Jan voegt toe: “Bij mijzelf zat het “groene en tuinieren” er al van jongs af aan wel in. Mijn ouders en familie waren boeren en tuinders, vandaar de liefde voor het groen.”

Welke (beroeps)opleiding heb je gevolgd en waar?

Jan: “Als jongeman wilde ik na het VWO Duits gaan studeren in Nijmegen. Ergens tussen mijn 19e en 20e jaar ben ik echter eerst de militaire dienst in gegaan, verplicht toen nog, iets totaal anders dus. Daarna twijfelde ik aan verder studeren na het VWO. Op een gegeven moment, toen ik nog in militaire dienst was, stond er een advertentie van de Douane in de krant. Daar heb ik op gesolliciteerd en ik werd aangenomen. In totaal heb ik 40 jaar  bij de Overheid gewerkt. En vanuit heel veel verschillende plekken: Weert, Roermond, Venlo, Heerlen, Eindhoven. Ik heb voor de Douane tussendoor nog 4 jaar lang een HBO opleiding gevolgd in de Randstad (Den Haag en Rotterdam). Dat betekende 4 jaar lang om zes uur in de morgen de trein halen naar Den Haag en Rotterdam. Ik kwam pas ’s avonds om 18:00 of 19:00 uur weer thuis. Dat was best pittig. Later heb ik meer dan 20 jaar bij de FIOD gewerkt, altijd in het management, eerst de Douane Recherche, later de geïntegreerde FIOD, toen Douane en Fiscaal als opsporing onder 1 paraplu kwamen. Ik werkte vooral als regionaal teamleider.”
Christien: “Als gediplomeerd bloemiste verzorg ik alle bloemwerken. Mijn opleiding heb ik gevolgd aan de middelbare tuinbouwschool. Van jong af aan was ik al dol op groen. Mijn oma had een grote tuin, de buren ook. Zo ben ik er een beetje qua interesse in gerold. Ik leerde het tuinieren van de buurvrouw en van mijn oma eigenlijk. Na mijn studie aan de tuinbouwschool heb ik bij verschillende bloemisten gewerkt. Eerst liep ik stage in Haelen. Later ben ik gaan werken bij een bloemenzaak in Neer en later in Roermond en ook nog in Wessem!”

Waarom kozen jullie ervoor om zelfstandig ondernemer te worden?

Jan: “Christien wilde altijd al graag voor zichzelf beginnen, workshops geven en bezig zijn in de planten en bloemen. Ik hou van kleinfruit (en groenten) kweken. Dat is echt mijn hobby. Dus leek het ons leuk om dit samen te beginnen.

Waarom kozen jullie voor Buggenum?

Christien: “Jan en ik wilden graag een huis met grond erbij. We zijn gaan zoeken in Neer maar konden niet precies vinden wat we zochten. Tja. Vlakbij is natuurlijk Buggenum. We vonden dit pand met lekker veel grond en toen zijn we hier gestart.”
Jan: “Hier hadden we volop ruimte om Christiens bloemen- en plantendroom, met ook een mooie aangelegde siertuin erbij, te starten en voor mij was er genoeg grond voor de kweek van kleinfruit enz..”
Christien: “Allemaal relatief vrij kleinschalig hoor, maar absoluut wel wat ik en Jan graag doen.”
Jan: “Voor mij was het echt een uitlaatklep. Bij de Douane en FIOD werken was best stressvol. Om dan met je handen in de aarde te wroeten en met groen bezig te zijn, was/is ontspannend. We zijn altijd bezig met planten, bloemen, kweken, organiseren enz.
We wonen hier heel erg graag”
Christien: “Buggenum is een leuk klein dorpje. Met een mooie oude kern. Mensen zijn hier vriendelijk. Je wordt meteen in de gemeenschap opgenomen.”
Jan: “Maar dat komt van 2 kanten natuurlijk. Je moet er zelf ook wat voor doen. Buggenum lag vlakbij Neer waar Christien vandaan komt. In de loop van tijd zijn meer mensen van onze leeftijd uit Neer hier komen wonen. Ik denk dat wij altijd voeling hebben gehad met de mensen hier en de regio. En we zijn hier altijd super gelukkig geweest en nog steeds.”
Christien: “Doordat je kinderen hier opgroeiden, kreeg je vanzelf heel veel contacten in het dorp. Dat is leuk.”

Hoe ziet je werkdag er nu uit?

Jan: “Heel anders dan een aantal jaren geleden. Met 60 ben ik vervroegd met pensioen gegaan. Toen waren daar nog regelingen voor. Nu doen we “Huys en Hof” samen.”
Christien: “De werkdagen zijn heel verschillend. Hoe een dag eruit ziet, ligt ook aan de seizoenen. ’s Morgens beginnen we de dag wat later met een kop thee of koffie en iets lekkers erbij. Als er veel bestellingen zijn, kom ik niet aan koffie toe en ga ik meteen aan de slag. Ik maak alle soorten bloemwerk, boeketten, bruidsboeketten, kerststukken, algemeen bloemwerk, bloemwerk voor uitvaart enz. We verzorgen ook bijv. high tea’s, we ontvangen dan gezelschappen, die bijvoorbeeld met een bus arriveren en groepen mensen komen hier ook koffie met vlaai of iets anders nuttigen, maar dat is altijd in combinatie met tuinbezoek, want dat is de basis. Er is het hele tuinseizoen door tuinbezoek van april tot en met oktober. We organiseren o.a. culinaire middagen met pompoenen en meer creatieve activiteiten. In het najaar staat alles bij ons in pompoensfeer. Het trekt elk jaar veel bezoekers.”
Jan: “Na de drukke kerstperiode qua bloemwerk enz. volgen januari en februari en die zijn voor ons relatief rustig.”
Christien; “Jan duikt dan in de boeken van alles te lezen en op te zoeken voor wat betreft vooral kleinfruit en samen maken we dan de plannen voor het nieuwe jaar. We vinden het leuk om naar beurzen te gaan voor de inkoop van decoratiematerialen, die ik ook verkoop in ons winkeltje, maar we gaan ook naar groenbeurzen, voor inspiratie en nieuwe trends. Vanaf maart begint het groeiseizoen weer en gaan we de tuin weer in.”

Hoe beleven jullie de “Coronatijd”?

Christien: “Het leven is behoorlijk veranderd. Maar “Huys en Hof” blijft open voor verkoop van planten, bloemen en decoratie. We zorgen voor de nodige afstand van ons naar klanten en klanten onderling. We hebben pinnen en contactloos pinnen mogelijk gemaakt. Opvallend genoeg is verkoop van met name planten en bloemen toegenomen t.o.v. dezelfde periode van andere jaren. Alle groepsbezoeken, tuinbezoeken, welke waren gepland of aangevraagd worden en zijn geannuleerd tot minimaal 1 juli (in afwachting van nationale regels verder). Ook alle evenementen, zoals Open Poortendag, Open-Tuinweekenden, concert  van “Op Geveul”, zijn geannuleerd tot in elk geval 1 september.”

Wat zijn jullie plannen voor de toekomst?

Christien: “Gezond blijven. Wat “Huys en Hof” betreft: wij willen dit nog een jaar of 4 à 5 doen. Tegen die tijd zijn we ouder, ga ik richting 65 en Jan richting 70. We hebben het voornemen om het dan rustiger aan te gaan doen. De Open Dagen die we vaak organiseren zijn best intensief. Daar stoppen we dan mee. We blijven tuinieren, maar meer voor onszelf.”
Jan: “Ons te verzorgen perceel zal kleiner worden als de bouwplannen gerealiseerd worden. Dat vinden we niet erg, gezien het stijgen van onze leeftijd. Het is een groot verschil als je 35 bent of dat je 65 bent. Ik bedoel wat je op een dag kunt doen. Danny is een jongen van 18 jaar, zoon van de overburen en die helpt hier vaak mee. Als je ziet hoe sterk en snel hij is en hoeveel hij gedaan krijgt in een paar uur … daar heb ik inmiddels bijna een hele dag voor nodig, hahaha. Mensen zien dat misschien niet aan mij. Ik werk ook relatief hard, maar ik kan niet meer wat een jonge kerel allemaal kan. En dat gaat ook prima de komende 4 jaar. Maar daarna mag het allemaal wat kleiner. Christien kan dit leven sowieso niet missen, Ze moet wat om handen hebben en in het groen zitten.”
Christien lachend: “Nee. Mij moet je hopelijk nooit in het bejaardenhuis hoeven stoppen. Ik heb dit echt nodig. Als ik ’s morgens de kippen ga voeren of door de tuin loop om kruiden te plukken voor het eten ’s avonds, de heerlijke geuren die ik ruik overal, daar geniet ik van.”
Jan (stralend): “Het is toch uniek hier? Wie zit er nu midden in een dorp met een prachtige tuin, een terras op het zuiden, met een halve hectare grond rondom waar je van alles kunt doen? Dit is een prachtige plek. Dat tref je bijna niet. Aan de andere kant, de leeftijd gaat een keer tellen. Hoe hard nu wordt gewerkt, dat kunnen we nooit tot ons tachtigste volhouden. Elke dag zorgen dat het onkruid weg is, en het gras maaien en groepen mensen ontvangen. Het moet dan hobby blijven, zo zien we het.”

Als je iets zou willen veranderen aan Buggenum, wat zou dat dan zijn?

Christien: “De bushalte mag wel weer terug van mij. Ik heb zelf wel een auto hoor. Maar voor veel oudere mensen en anderen (jongeren/studenten) is de bus een uitkomst. Anders ben je toch constant op andere mensen aangewezen? Ouderen en jongeren willen tenslotte ook naar Roermond, om daar een kopje koffie te drinken en te winkelen of hun reis te vervolgen. Ik vindt het heel jammer dat de bushalte weg is.”
Jan: “Er werd misschien weinig gebruik van gemaakt, misschien maar een paar mensen per dag. Maar ja. Als dat soort voorzieningen wegvallen, een bushalte, een school, een sportveld, dan is dat een gemis.”

16. Wat wil je dat NOOIT veranderd aan Buggenum?

Jan: “Wat nooit mag verdwijnen hier zijn: De lagere school; De Muziekverenigingen; het Gemeenschapshuis; de JeugdContactraad (de knutselavonden, het paaseieren rapen, op kamp gaan, kindervakantiewerk, de dropping enz. enz.). Dat soort dingen moet absoluut blijven”.
Christien: “Onze jongste doet nog altijd mee aan de dropping. Dropping is voor alle leeftijden tenslotte. Dan komen ze met een aantal personen zelfs vanuit Amsterdam deze kant uit. Ik heb er zelf ook leuke herinneringen aan.”

Wat willen jullie nog aan onze lezers meegeven?

Jan: “Hou dit dorp leefbaar. Probeer genuanceerd te blijven t.a.v. de industriële ontwikkeling en bouwplannen. Alles moet binnen de gezondheidsnormen en andere normen blijven, dat staat voorop natuurlijk. Maar overal tegen zijn en niets willen veranderen op dit gebied is zeker geen oplossing. Want dan moet je ook niet zeuren als straks de basisschool moet sluiten. Het is gewoon ook heel belangrijk dat er nieuwe aanwas komt in het dorp. Verwelkom daarom bijvoorbeeld ook moderne nieuwe bedrijven. Het soort die rekening houden met milieunormen enz.. Datzelfde geldt voor bewoning. Ontwikkel, maar hou rekening met de omgeving en de leefbaarheid. Maar ben alsjeblieft niet bij voorbaat mordicus tegen alles. Dat werkt niet. Ontwikkel. En kijk vooruit.”
Christien: “Helemaal mee eens. Zorg ook voor nieuwe aanwas in het dorp en hou de lagere school hier, want als je dat kwijt raakt is “het leven/de ziel” uit het dorp. Dat mag nooit gebeuren.”

website: www.christienreinders.nl